Odczucie odprężenia, ciepła, „naładowania baterii” i pozbycia się z ramion ciężaru - to pierwsze wrażenia osób, które poddały się terapii czaszkowo-krzyżowej. Ta metoda rehabilitacji może pozbawić nas wielu schorzeń różnego pochodzenia – bólów kręgosłupa i stawów, napadów migreny, żylaków. Przynosi spokój nadpobudliwym i daje wypocząć chronicznie przemęczonym. Niezwykle delikatny dotyk terapeutyczny czaszki, kości krzyżowej, okolic przepony i stóp ma wyzwolić w naszym ciele procesy samo uzdrawiania. Przywraca witalność, zdrowie i dobre samopoczucie.
Każdy zabieg terapii czaszkowo-krzyżowej (w skrócie zwanej TCK) trwa około 60 minut. Pierwsze spotkanie z terapeutą zaczyna się od wywiadu na temat dolegliwości, jakie nam dokuczają. Terapeuta ocenia też naszą fizjonomię i ewentualne wady postawy. Leżymy na plecach komfortowo otuleni kocem, a sam zabieg polega na relaksującym dotykaniu ciała od stóp do głów. Łagodne „muśnięcia” dają terapeucie istotną informację o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu centralnej osi naszego ciała: kręgosłupa, czaszki i otaczającego układ nerwowy płynu mózgowo -rdzeniowego. Na przykład złe ułożenie kości krzyżowej może powodować niewłaściwe ustawienie miednicy i w efekcie minimalne skrócenie jednej nogi czy rwę kulszową. Z kolei nieprawidłowa pozycja kości klinowej czaszki (na skutek np. interwencji stomatologicznej czy przeżytej traumy) wywołuje m.in. bóle głowy i szyi, napięcie w stawie skroniowo-żuchwowym, a także kłopoty z zatokami i skłonność do alergii.
Twórcą terapii czaszkowo-krzyżowej był amerykański lekarz William Garner Sutherland (1873 -1954). Eksperymentując na sobie, odkrył on, że zarówno kości czaszki, jak i kość krzyżowa kręgosłupa przez całe nasze życie zachowują pewną, chociaż nieznaczną, ruchomość. Ich ruchy wyzwalane są przez pulsujący płyn mózgowo-rdzeniowy uciskający błony wewnątrzczaszkowe (w tym oponę twardą). Ten ruch mózgu, nazwany przez lekarza „oddechem życia”, przenoszony jest – tak jak w sprawnie działającym systemie hydraulicznym – na kości, powięziach, mięśni, torebki narządów wewnętrznych, otrzewną, opłucną, otoczki nerwów i naczyń, itd. Dopóki odbywa się on w sposób niezakłócony, człowiek pozostaje zdrowy. Niestety, pod wpływem rozmaitych czynników, takich jak choroby, wszelkie urazy fizyczne i psychiczne, jakie przeżywamy od wczesnego dzieciństwa, powstają energetyczne blokady, które manifestują się jako przewlekłe bóle i różnego rodzaju niedomagania. Przywrócenie prawidłowych funkcji układowi czaszkowo-krzyżowemu, pomaga odzyskać organizmowi utracony stan równowagi. Pod wpływem terapii tkanki mają możliwość powrócenia do swojej pierwotnej architektoniki, a my szansę zwiększyć naszą witalność i odzyskać dobre samopoczucie.
Dzięki terapii TCK nasz organizm zaczyna sprawniej funkcjonować, lepiej działają diety i zażywane leki. Lista wskazań do terapii jest wyjątkowo długa. To: dolegliwości kręgosłupa i stawów, bóle głowy i migreny, chroniczne zmęczenie, nerwobóle, stany pourazowe (złamania, skręcenia, zwichnięcia), zaburzenia snu i nastroju, obniżenie odporności, nerwice, niepłodność, niestrawność, nie trzymanie moczu. A także depresja poporodowa, urazy okołoporodowe matki i płodu, stany depresyjne po traumach fizycznych i emocjonalnych. Terapia pomaga w leczeniu autyzmu i porażenia mózgowego dzieci, nadpobudliwości, zaburzeń koncentracji i problemów z uczeniem się. Zabiegom mogą poddawać się nie tylko chorzy, ale też zupełnie zdrowe osoby, które czują się przemęczone i zestresowane. Jedna sesja miesięcznie może skutecznie rozluźnić i uwolnić od napięć. Liczba zabiegów zależy od potrzeb, zwykle odzyskanie dobrego samopoczucia wymaga kilku spotkań. Przy poważnych urazach korzystniej zadziała dłuższa terapia.
Ból lędźwiowego odcinka kręgosłupa to typowa dolegliwość kobiet w ciąży związana z powiększającymi się rozmiarami dziecka. Ciągłe odchylanie tułowia ku tyłowi powoduje bowiem przeciążenie krążków międzykręgowych i ucisk na korzenie nerwów. TCK przynosi ulgę, gdyż pomaga wygasić nadmierną reaktywność mięśni okolic miednicy i lędźwi.
Podczas zabiegów TCK często wykonywany jest łagodny masaż całego ciała przypominający muskanie skrzydłami motyla. Stworzony został przez pediatrę Ewę Reich, córkę znanego psychologa Wilhelma Reicha. Jego celem jest uwolnienie energii zablokowanej w ciele na skutek chorób, stresów czy urazów. Im subtelniejszy dotyk, tym silniej działa. Masaż jest przyjemny i lubiany przez dzieci. W niektórych krajach TCK i masaż motylkowy przeprowadza się w szpitalach tuż po porodzie. Zabiegi poprawiają u dziecka rytmy spania i jedzenia, odruch ssania i pracę układu trawiennego.
TCK nie wolno traktować jako zamiennika zaleconych leków, zwłaszcza w chorobach nowotworowych, zakaźnych, urazowych (świeże złamania, zwichnięcia, skręcenia stawów, krwotoki) i innych, gdzie pacjent wymaga specjalistycznej opieki medycznej. Przeciwwskazania do stosowania TCK dotyczą też stanów wymagających pilnej interwencji lekarskiej – duszności, bólu w klatce piersiowej, zaburzeń rytmu serca, agresywnego nadciśnienia, bólu brzucha z objawami otrzewnowymi, kolki nerkowej i wątrobowej, padaczki, zatruć i zaburzeń świadomości. Zabiegi wykluczone są w okresach ostrej psychozy.
Ilość sesji zależy od rodzaju dysfunkcji, która poddawana jest terapii. Stan ostry, pourazowy wymaga 2–6 wizyt, choroby przewlekłe i poważne urazy – większej ich liczby. Cały zabieg trwa ok. 60 minut